Batum’da bir gün batımı… Çocuk cıvıltılarının tatlı su şırıltıları gibi etrafa yayıldığı bir okulun bahçesindeyim. Sırtını bir dağa dayamış, yeşil gözleriyle önündeki uçsuz...

Yan koltukta bir kadın örgü örüyor, arka koltuktaki soluk benizli sarı saçlı bir gençse kitap okuyordu. Guruba doğru giden güneşin son kızıl ışıklarında, sonsuz...

Bozkırda muhteşem bir sonbahar şöleni…Rüzgarın darbesiyle düşen her bir yaprak, hazan halısını nakış nakış, ilmek ilmek dokuyor. Karşı karlı dağlara doğru uzayıp giden yolun...

Eylül’ün bu son günlerinde Tanrı Dağları’nın eteklerinde bir evin balkonundayım. Gece karanlık. Önümde uçsuz bucaksız Kazak Bozkırları… Bunca zahmetten sonra daha doğru dürüst sağına...