Egenin bu efsane şehrine girerken güneş, geride güzel bir bahar günü bırakarak gecenin siyah gözlerine süzülüyordu.Şehre girer girmez büyük bir yarış hemen kendini hissettiriyordu....

Odesa’da gün battı, batıyor. Soylu bir bahar akşamı… Yeryüzü, en tenha, en kuytu yerlerde bile doğum sancıları çekiyor. Sovyetler dönemine kadar, yüzlerce yıl Rusya...

Köy meydanında davullar, zurnalar çalıyordu. Köyün güzel ve soylu kızı Ayşe ile düğünü vardı Bekir’in. Ayşe, endamı fidandan narince, alımlı, edalı, siyah saçları topuklarını...

Gece mehtabın altında, surlarla çevrili Ortaçağ güzeli bir kentin dar sokaklarından yürürken tarihin yaprakları arasında gezindiğimizi fark ediyor ve kendimizi büyülü bir masal diyarında...