Kompartımanın kapısının açılmasıyla gözlerin, askerlerin kolundan tutarak içeri ittikleri genç kıza çevrilmesi bir oldu. Ağlamaktan gözleri kan çanağına dönmüş, hatta şuurunu yarı yarıya kaybetmişti....
Adamın birisi bir köye uğrar… Köyün mezarlığından geçerken mezar taşlarındaki yazılardan, kabristanda yatanların ömürlerinin çok kısa olduğunu farkeder. Kimisi iki yıl, kimisi üç yıl...
Bazıları elimin içine elini biftek gibi bırakıveriyor. Nefret ediyorum. Lakin O, elimi sımsıkı tuttu. Gözümün içine baktı… Ben de onun gözünün içine baktım… Gözünü...
Gece, Muharrem ayının onuncu gecesi… Çöl yanıyor… Kerbela kaynıyor! “Kerb” ve “bela” yani gam ve bela kol kola. Kerbela’da kumlar aleve sarıyor… Çölle birlikte...
“Üzerini kapamışlar, ayakları mahcup çocuklar gibi birbirine bakıyor. Ayakkabılarının altı delik… Kızı bağırıyor bir yandan, “Babam o benim” diye… Depremde en yakın arkadaşının ölüm...
