Beni Köyümün Yağmurlarında Yıkasınlar
Kimi Dönülmez Akşam’ın Ufkunda kimi, ‘Uzun İnce Bir Yol’u, kimi ‘Gül Pembe’yi söylüyor ama hepsi birbirinden güzel, hepsi Türkçe söylüyor. Türkçe Olimpiyatlarından söz ediyorum....
Vefalı dostlar…
Geçen hafta yolumuz yine bir vesile ile Abant’a düştüğünde, bulutlar ağlamak için bahane arıyordu. Otele girdiğimizde salonun sol yanında odunları çıtırdamaya hazır bekleyen görkemli...
Asya…
Bozkırın karanlığına yağan yağmur sesleri arasında uyumaya çalışsalar da nafile… Yaşadıklarından bedenleri gibi ruhları da yorgundur. Her ikisi de hüznü bir yorgan gibi üzerlerine...
Onlar bu baharı da göremediler…
Gün geceye dökülürken şehirden gelenler birer ikişer ayrılmaya başladılar. Köy yavaş yavaş boşaldı. Ben de, ağabeyim ve vefalı dost Halil Özkan Bey’le babamı ziyaret...
Adını Bilemediğim Anam!
İlkin Beyaz Geceler’de tanımıştım onu. Her taşı musikı ile örülü Petersburg ilk yaz sıcaklarında yıkanıyordu. Otobüsümüzün ön kapısından bir genç bindi. Saçları siyah bir...