Mayısın ilk günleriydi… Bahar, endamlı bir ece gibi gönlünce gezintiye çıkmış, Boğaz’ın yamaçlarındaki erguvan şölenini izliyordu. Değerli dostum Cemal Bey’le birlikte kırmızı parke döşeli...

Günlerden beri çölde yürüyorlardı. Ebva Köyü’ne yaklaştıklarında Gül Sultan iyice halsizleşmişti. Çölde pek rastlanır bir şey değildi ama bir ağaç bir başına çölü bekliyordu....

Şehirlere sığmadın sen, şehirler basmadı seni bağrına, sen özgür dağlara koştun. Şimdi melekler kar serpiyor, yiğit yüzüne. Gülen yüzüne… Hüzünlü yüzüne… Aman Allah’ım! Neler...

Öğretmen Süleyman… Şubatın son günleri… Karlı dağların kucağında üşüyen Çin sınırındaki Narin Şehri’nden dönüyoruz. Karlı yamaçlarda atlar, yaylıyor. Karların altındaki otlara erişmek için ayakları...